GOUD-AANDEEL IAMGOLD VERKOPEN, HET STOMSTE DAT JE KAN DOEN
Het verkopen van het Surinaamse aandeel van 30% in de overeenkomst met Iamgold zou zowat het
stomste zijn dat we als land kunnen doen. Wij zouden daarmee een tak, hoog in de boom, aan de
verkeerde kant doorzagen, terwijl wij er zelf op zitten. De overeenkomst met Iamgold die in 2013 is
bereikt onder leiding van PALU-minister Jim Hok op Natuurlijke Hulpbronnen, is een van de beste
garanties op toekomstige inkomsten om de schulden die in de afgelopen jaren zijn gemaakt terug te
kunnen betalen. Zo reageert Jim Hok, voorzitter van de PALU op de geruchten.
Sedert het aantreden van de regering in 2015 is men er ondanks herhaald aandringen van in elk
geval de PALU niet in geslaagd om maatregelen te treffen die hebben geleid tot verhoging van de
productie. Dat wil zeggen dat er geen voorwaarden zijn geschapen voor toekomstige inkomsten. De
laatste succesvolle stappen die zijn gezet om te komen tot aanzienlijk meer inkomsten en meer
werkgelegenheid voor ons land, zijn gezet met de ondertekening van de twee goudovereenkomsten
in 2013, toen de PALU in de regering zat en leiding gaf aan het ministerie van NH. Aan de
overeenkomst met Iamgold waar we nu over praten heeft een team van overwegend Surinaamse
deskundigen gedurende twee jaar dag en nacht gewerkt. En het is gelukt ja, we hebben de job toen
geklaard.
De overeenkomst met Iamgold kan met recht een Model-overeenkomst worden genoemd, waarin
zorgvuldig de belangen van alle partners zijn overwogen. Het is in principe een eenvoudige
overeenkomst. Hierin wordt geregeld alle goud dat binnen een bepaald gebied (Gebied van
gemeenschappelijk belang- Area of Interest) wordt gewonnen, moet worden verwerkt in de
bestaande verwerkingsplant van Iamgold. Dat moet geschieden tegen de voorwaarden die zijn
vastgelegd in de overeenkomst. Van alle goud dat er gevonden wordt binnen genoemd gebied, 30%
is tegen de productiekosten automatisch voor Suriname.
De overeenkomst is in principe wel eenvoudig, helder en overzichtelijk, maar dat wil niet zeggen dat
de onderhandelingen eenvoudig waren. De tegenpartij had natuurlijk de beschikking over het beste
buitenlandse kader dat voor geld kon worden aangetrokken. Maar het is gebleken dat de
deskundigheid en de nationale opstelling van het onderhandelingsteam ertoe hebben geleid dat een
voor Suriname gunstige en verrassend vernieuwende overeenkomst is bereikt. Tegelijkertijd is de
overeenkomst een gebalanceerde overeenkomst omdat ook de multinational zich erin kon terug
vinden. Het is dus wel degelijk mogelijk om succesvol met multinationals te onderhandelen in het
belang van Suriname. Het hele idee van het overboord gooien van deze overeenkomst is daarom
niet alleen onverstandig, maar ook rechtstreeks tegen het belang van het Surinaamse volk. De PALU
roept de regering daarom op om dat pad te verlaten, zo er al stappen in die richting zijn gezet.
Aldus
Jim Hok.